આ છે ભારતનું ‘સૈનિકોનું ગામ’
ઉત્તર પ્રદેશના ગાઝીપુર જિલ્લામાં એક ગામ છે, જ્યાં દરેક બાળકના લોહીમાં દેશભક્તિનો જુસ્સો છે. આ ગામના દરેક ઘરમાંથી સરેરાશ એક બાળક ભારતીય સેનામાં છે. આ ગામના દરેક ઘરના લોકોમાં દેશભક્તિની લાગણી છે અને દરેક યુવાનોના હૃદયમાં ભારતીય સેનામાં જઈને દેશની સેવા કરવાની ઈચ્છા હોય છે.
આ ગામને સૈનિકોનું ગામ કહેવામાં આવે છે. આ ગાઝીપુરનું ગહમર ગામ છે. અહીં સૈનિક બનવું ઘણી પેઢીઓ માટે એક પ્રકારની પરંપરા બની ગઈ છે. સૈનિકોનું આ ગામ એશિયાનું સૌથી મોટું ગામ પણ છે. અહીંની વસ્તી 1 લાખ 20 હજારથી વધુ છે. ગહમર ગામની જમીન, પાણી અને હવામાં દેશભક્તિ ગુંજે છે.
ગામના દરેક યુવાનો માટે સૈનિક બનીને દેશની સેવા કરવી એ પહેલું લક્ષ્ય છે. સેનામાં ભરતી માટે સખત મહેનત કરતા યુવાનોને શેરીઓ, બગીચાઓ, ખેતરો-કોઠારો અને ગંગા ઘાટ દરેક જગ્યાએ જોવા મળે છે. આ ગામ ગાજીપુર જિલ્લા મુખ્યાલયથી 40 કિમી દૂર ગંગા કિનારે આવેલું છે. આ ગામમાં લગભગ 25 હજાર મતદારો છે. તે 8 ચોરસ માઇલ પર ફેલાયેલું ગામ છે.
ગહમર ગામ 22 વિભાગમાં વહેંચાયેલું છે. વર્ષ 1530 માં કુસુમ દેવ રાવે આ ગામને સાકર દિહ નામના સ્થળે સ્થાપિત કર્યું હતું. આ ગામમાં પ્રખ્યાત કામાખ્યા દેવી મંદિર છે. તે પૂર્વ ઉત્તર પ્રદેશ સહિત બિહારના લોકો માટે આસ્થાનું મોટું કેન્દ્ર છે. ગામના લોકો કામાખ્યા દેવીને પોતાની કુળ દેવી માને છે. સરેરાશ આ ગામના દરેક ઘરમાંથી એક પુરુષ ભારતીય સેનામાં છે.
આર્મી મેડલ ચોક્કસપણે આ ગામના દરેક ઘરમાં મળશે. ગહમર ગામના 12 હજારથી વધુ લોકો ભારતીય સેનામાં કામ કરે છે, જે સૈનિકની રેન્કથી કર્નલ સુધી કામ કરી રહ્યા છે. આ સિવાય આ ગામમાં 15 હજારથી વધુ ભૂતપૂર્વ સૈનિકો રહે છે. ગહમર ગામની આ પરંપરા પ્રથમ વિશ્વયુદ્ધથી શરૂ થઈ હતી. ગહમર ગામના 226 સૈનિકો બીજા વિશ્વયુદ્ધમાં અંગ્રેજ સેનામાં સામેલ હતા. તેમાંથી 21 સૈનિકો શહીદ થયા.
ગહમર ગામના સૈનિકોએ 1962, 1965 અને 1971 ના યુદ્ધોમાં ભારત માટે પોતાનું બલિદાન આપવામાં પણ પાછળ નહોતા હટ્યા. આઝાદી બાદથી, ગહમર ગામના સૈનિકો જુદા જુદા યુદ્ધોમાં તેમની બહાદુરી અને વિરતાના ઝંડા ગાળતા રહ્યા છે. ગહમર ગામનો યુવક જ્યરાથી સમજવા લાગે ત્યારથી તરત જ તે સેનામાં જોડાવા માટે પ્રેક્ટિસ શરૂ કરે છે.
